آیا فرد ایمانداری که به نجات دست پیدا کرده اگر دست به خودکشی بزند باز وارد ملکوت خدا میشود؟

در کلام خدا قتل ممنوع شده و خودکشی قتل بحساب می آید. تثنیه ۵: ۱۷

خودکشی نوعی قتل محسوب می شود که در آن شخص زندگی خود را بر خلاف خواست خدا به اتمام می رساند و این عمل گناه است. خروج ۲۰: ۱۳

ولی این گناه، گناه غیر قابل بخشش مثل توهین به روح القدس نیست. اگر کسی ایماندار واقعی باشد و نجات را داشته باشد و بنا بر افسردگی شدید و یا هر دلیل دیگر دست به خودکشی بزند وارد بهشت می شود ولی مثل گناهان دیگر که باعث نداشتن اجر عالی آسمان می شوند عمل خودکشی هم از اجر آسمانی شخص را بی بهره می کند. وارد شدن ما به بهشت نتیجه اعمال خوب و یا بد ما نیست که بر حسب آنها ما مقبول با مردود شویم. ما به فیض خدا و بخاطر کار مسیح بهشت را دریافت می کنیم.

خودکشی عملی است بسیار بد و بر خلاف اراده خدا که نباید انجام شود و اگر کسی حتی در فکر خودکشی است باید با کمک گرفتن از این افکار آزاد شود و در دام شیطان نیفتد.

در عهد عتیق ۶ نفر خودکشی کردند که هیچ کدام نبی نبودند.

1. اول پادشاهان ۱۶: ۱۸ (زمری)
و چون زمری دید که شهر گرفته شد، به قصر خانه پادشاه داخل شده، خانه پادشاه را برسر خویش به آتش سوزانید و مرد.

2. دوم سموئیل ۱۷: ۲۳ (اخیتوفل)

اما چون اخیتوفل دید که مشورت او بجاآورده نشد، الاغ خود را بیاراست و برخاسته، به شهر خود به خانه‌اش رفت و برای خانه خودتدارک دیده، خویشتن را خفه کرد و مرد و او را در قبر پدرش دفن کردند.

3. داوران ۹: ۴۵ (ابیملک)

پس جوانی را که سلاحدارش بود به زودی صدا زده، وی را گفت: «شمشیر خود را کشیده، مرا بکش، مبادا درباره من بگویند زنی او را کشت.» پس غلامش شمشیررا به او فرو برد که مرد.

4. داوران ۱۶: ۳۰ (شمشون) یا سامسون

و شمشون گفت: «همراه فلسطینیان بمیرم و با زور خم شده، خانه بر سروران و برتمامی خلقی که در آن بودند، افتاد. پس مردگانی که در موت خود کشت از مردگانی که درزندگی‌اش کشته بود، زیادتر بودند.

5. اول سموئیل ۳۱: ۴ (شائول)

و شاول به سلاحدار خود گفت: «شمشیرخود را کشیده، آن را به من فرو بر مبادا این نامختونان آمده، مرا مجروح سازند و مرا افتضاح نمایند.» اما سلاحدارش نخواست زیرا که بسیاردر ترس بود. پس شاول شمشیر خود را گرفته، برآن افتاد.

6. اول سموئیل ۳۱: ۵ (سلاحدار شائول)
و هنگامی که سلاحدارش شاول را دید که مرده است، او نیز بر شمشیر خود افتاده، با اوبمرد.

در عهد جدید هم یهودا اسخریوطی را داریم. متی ۲۷: ۵

پس آن نقره را درهیکل انداخته، روانه شد و رفته خود را خفه نمود.